Unijny kodeks celny – problemy intertemporalne. Rozważania na tle wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 13 lutego 2017 r., III SA/Gl 1204/16

Praktyczne stosowanie postanowień rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (wersja przekształcona)[1], które weszło w życie 30 października 2013 r.[2],  rozpoczęło się dopiero w dniu 1 maja 2016 r. Od tego dnia można było bowiem stosować większość przepisów UKC[3]. Unijny kodeks celny uchylił zarówno (nigdy niestosowany) Zmodernizowany Kodeks Celny, jak i stosowany od ponad 20 lat Wspólnotowy Kodeks Celny (WKC)[4]. Odrębnym aktem normatywnym uchylono również dotychczasowe rozporządzenie wykonawcze, tzn. rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. (RWKC)[5].  Unijny kodeks celny nie zawiera przepisów przejściowych, co nie oznacza jednak, że przepisy dotychczas obowiązujące[6] „przeszły już do historii”. Skutki braku przepisów intertemporalnych UKC stały się przedmiotem oceny Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach w sprawie o sygnaturze III SA/Gl 1204/06. [1]Dz.U.UE.L.2013.269.1  ze zm., dalej także jako UKC. [2]Art. 287 UKC. [3]Art. 288 ust. 2 UKC. [4]Art. 286 ust. 1 i ust. 2 UKC. [5]Zob. art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji  (UE) 2016/481 z dnia 1 kwietnia 2016 r. uchylającego rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, Dz.U.UE.L.2016.87.24. [6]Tzn. przepisy WKC i RWKC.[...]