5 czerwca 2010 r. weszła w życie nowelizacja ustawy „o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami”. Przepisy przez nią wprowadzone zmieniają zasadniczo system kontroli wywozu dóbr kultury w naszym kraju i mogą mieć potencjalny wpływ również na obywateli innych państw, którzy będą podróżować przez Polskę. W swoich założeniach nowe regulacje miały zliberalizować polskie prawo w tym zakresie i dostosować je do norm europejskich. Obowiązujące do tej pory przepisy wzbudzały wiele kontrowersji wśród praktyków i teoretyków związanych z ochroną dziedzictwa kulturowego. Dotychczasowe regulacje stanowiły, że nie można było wywieźć z Polski żadnego zabytku bez pozwolenia, lub zaświadczenia, że nie podlega on zakazowi wywozu. Po wejściu Polski do Układu z Schengen, polskie ograniczenia wywozowe okazały się jedna w większości przypadków nieskuteczne. Świadczy o tym między innymi radykalny spadek ilości wydawanych pozwoleń na stały wywóz zabytków za granicę. Fakt ten był jednym z motorów zmian legislacyjnych, które w swoim założeniu opierają się na zawężeniu obowiązku posiadania pozwoleń do zabytków spełniających kryteria wieku i wartości lub jedynie kryteria wieku.[...]