Glosa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 lutego 2015 r. SK 14/12

Trybunał Konstytucyjny zajął się badaniem zgodności przepisów akcyzowych z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r.[1] w trybie skargi konstytucyjnej. Skarżąca spółka prowadziła działalność jako sprzedawca oleju opałowego. Nabywcami oleju były w większości osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie podatku akcyzowego (rozporządzenie z 2002 r.)[2] spółka odbierała od nabywców oświadczenia o przeznaczeniu nabywanego oleju na cele opałowe, które były następnie podstawą zwolnienia z podatku akcyzowego. W wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej ustalono, że część uzyskanych przez skarżącą spółkę oświadczeń zawiera dane niezgodne z rzeczywistością (wskazane w oświadczeniach osoby nie figurują w ewidencji ludności ani w ewidencji podatników, podane w oświadczeniach adresy nie istnieją, nikt nie jest zameldowany pod wskazanymi adresami bądź przesłuchiwane osoby, które zamieszkują pod wskazanymi adresami, nie znają rzekomych nabywców ani nie zlecały tym osobom zakupu oleju opałowego, nie podpisywały oświadczeń ani nie posiadają urządzeń grzewczych określonych w oświadczeniach). [1]Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm. [2]Dz. U. Nr 27, poz. 269 ze zm. [...]