Definicja cła – postulat nowelizacji przepisów prawa celnego

Cło jest daniną publiczną, która odgrywa współcześnie ogromną rolę w kształtowaniu międzynarodowej wymianie towarowej oraz jest jednym z podstawowych źródeł dochodów budżetowych Unii Europejskiej. Termin „cło” należy także do podstawowych terminów występujących na gruncie krajowego, jak i unijnego prawa celnego. Problem w zdefiniowaniu „cła” wynika z faktu, że ani krajowy czy nawet Unijny prawodawca nie wykreował legalnej definicji tego pojęcia[1], a zarazem krajowy oraz Wspólnotowy Kodeks Celny[2]używają tego niezdefiniowanego terminu do stworzenia legalnej definicji „należności celnych”. I tak, na przykład w nieobowiązującej już ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. należnościami celnymi były „cła i inne opłaty związane z przywozem (wywozem) towarów”[3]. [1]A. Drwiłło, Prawo celne, Gdańsk 2001, s. 17. [2]Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L z dn. 19.10.1992 r., polskie wydanie specjalne, 02/t. 4, s. 307 i n. z późn. zm.) - dalej powoływany jako WKC. [3]Por. art. 3 § 1 pkt. 8 i 9 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 75, poz. 802 z pózn. zm.). [...]