Czynność produkcji papierosów jako tzw. czynność dyssymulowana, o której mowa w art. 199a Ordynacji Podatkowej

Do początku 2015 r. spotkać można było na terenie całej Polski punkty handlowe wyposażone w maszynę typu PAP-25, służącą do automatycznego nabijania gilz papierosowych, czy inaczej – do samodzielnego wytwarzania papierosów. Działalność takich punktów sprowadzała się do sprzedaży klientom towaru, który mogli wykorzystać do wypełnienia nim pustych gilz papierosowych, oraz udostępnienia im na zasadzie umowy dzierżawy urządzenia, przy użyciu którego gilzy te rzeczywiście były wypełniane. Idea wzięła się stąd, iż w obowiązującym wówczas stanie prawnym, zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1], za produkcję wyrobów tytoniowych, która w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 u.p.a. rodziła obowiązek podatkowy w zakresie akcyzy, uznawano „ich [wyrobów tytoniowych – przyp. M.H. i A.R.] wytwarzanie, przetwarzanie, a także pakowanie”, samo zaś wydzierżawienie stosownego urządzenia nie mogło być uznane za realizujące któryś z tych czasowników[2]. [1] Dz.U.2014.752 j.t. Dalej jako „u.p.a.”. [2] Tak explicite interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach dnia 28 maja 2012r., nr IBPP4/443-108/12/PK, czy interpretacja indywidualna Ministra Finansów z dnia 29 maja 2012 r., IBPP4/443-108/12/PK. [...]