Zarządzanie lądową granicą państwa – wybrane zagadnienia

         Punktem wyjścia do rozważań jest zdefiniowanie pojęć, którymi posłużono się w dalszej części publikacji. „Granicą Rzeczypospolitej Polskiej” jest powierzchnia pionowa przechodząca przez linię graniczną, oddzielająca terytorium państwa polskiego od terytoriów innych państw i od morza pełnego. Granica państwowa rozgranicza również przestrzeń powietrzną, wody i wnętrze ziemi. Granicę państwową na odcinku lądowym ustala się - jeżeli nie regulują tego inaczej umowy międzynarodowe zawarte z sąsiednimi państwami - według linii prostej, biegnącej od jednego znaku granicznego do drugiego[i]. Zasięg terytorialny drogowego przejścia granicznego obejmuje rejony przygraniczne, na których odcinki drogowe przecinają granicę państwową, gdzie dokonuje się kontroli granicznej osób, towarów i pojazdów drogowych[ii].Drogowe przejścia graniczne oraz rodzaje ruchu dozwolonego w tych przejściach ustala się w umowach międzynarodowych[iii]. Wykaz przejść granicznych został zawarty w obwieszczeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 lipca 2005 r. w sprawie ogłoszenia przejść granicznych, rodzaju ruchu dozwolonego przez te przejścia oraz czasu ich otwarcia[iv]. [i]Art. 1, art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o granicy państwowej (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r. poz. 660 ze zm.). [ii]§ 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 sierpnia 2008 r. w sprawie sposobu ustalania zasięgu terytorialnego przejść granicznych (Dz. U. nr 147, poz. 938 ze zm.). [iii]Np. umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie przejść granicznych, sporządzonej w Warszawie dnia 24 kwietnia 1992 r. (M.P. z 2003 r. nr 37 poz. 518 ze zm.). [iv]M.P. poz. 636. [...]