Opodatkowanie finansowania społecznościowego (crowdfundingu) niebędącego zbiórką publiczną. Wybrane zagadnienia

Finansowanie społecznościowe (crowdfunding) jest stosunkowo nowym sposobem pozyskiwania kapitału na różnego rodzaju przedsięwzięcia. Rodzi to określone problemy praktyczne – kilka lat temu przedstawiciele Ministerstwa Finansów informowali, że nie ma ono stanowiska w sprawie klasyfikacji podatkowej crowdfundingu i zachęcali podatników do występowania o interpretacje indywidualne[1]. Niniejszy artykuł poświęcam problematyce opodatkowania crowdfundingu – tzw. klasycznego finansowania społecznościowego; ów rodzajcrowdfundingu, najpowszechniej występujący w obrocie,należy odróżnić od zbiórki publicznej (fundraising)[2]. Jak się wydaje, fundraising wywołuje takie skutki podatkowe, jak „klasyczna” zbiórka publiczna (nieprzeprowadzana przez Internet), więc ich opisanie wykracza poza ramy niniejszego artykułu. Poza zakresem rozważań pozostawiam także finansowanie społecznościowe udziałowe (equity crowdfunding), pożyczki społecznościowe (crowdlending) oraz finansowanie społecznościowe nieruchomości (real estate crowdfunding). Modele te nie są – przynajmniej na razie – popularne w polskim obrocie. [1]M. Szulc, Crowdfunding: Finansowanie projektów przez internautów to podatkowa łamigłówka, Dziennik Gazeta Prawna z 22 sierpnia 2013 r. [2]Istnieje różne nazewnictwo poszczególnych modeli finansowania społecznościowego. W niniejszym artykule opieram się na siatce terminologicznej zaproponowanej przez K. Czubaka jako – w mojej ocenie – najbardziej klarownej i konsekwentnej z prezentowanych (K. Czubak, Modele crowdfundingu, online: http://akademiacrowdfundingu.pl/modele-crowdfundingu, dostęp: 14.04.2017 r.). [...]