Wybrane problemy prawnokarne związane z naruszeniem zakazu reklamy i promocji gier hazardowych w Internecie

Zakaz reklamy i promocji gier hazardowych został uregulowany w art. 29 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych[1]. Dotyczy on gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, zakładów wzajemnych oraz gier na automatach[2]. Oprócz samej reklamy i promocji zakazane jest także informowanie o sponsorowaniu przez podmiot prowadzący działalność w zakresie Gier[3]. W celu skuteczniejszego egzekwowania przestrzegania wymienionych zakazów ustawodawca zdecydował się na wprowadzenie w art. 110a ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy[4]sankcji karnych za ich naruszenie. Warto przy tym zaznaczyć, iż dobrem prawnym, jakie podlega tu ochronie, wcale nie jest interes Skarbu Państwa (na co wykładnia systemowa mogłaby wskazywać), który w zasadzie nie jest zagrożony. Rzeczywistym przedmiotem ochrony jest dobro w postaci porządku (zdrowia) publicznego, który może zostać zakłócony przez uzależnienie od hazardu[5].   [1]Dz.U. Nr 201, poz. 1540., dalej jako „u.g.h.”. Przepis art. 29 ust. 1 u.g.h. zabrania reklamy i promocji gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, zakładów wzajemnych oraz gier na automatach. Przepis art. 134 u.g.h. rozszerza przedmiotowy zakaz na gry na automatach urządzane w salonach gier na automatach oraz gry na automatach o niskich wygranych. Notabene, w myśl art. 29 ust. 5 u.g.h. zakaz ten „nie obejmuje reklamy i promocji prowadzonej wewnątrz kasyna gry lub punktu przyjmowania zakładów wzajemnych oraz oznaczenia nazwą podmiotu, logo firmy lub nazwą prowadzonej działalności gospodarczej, na zewnątrz budynku, miejsca, w którym znajduje się kasyno gry lub punkt przyjmowania zakładów wzajemnych, a także, w przypadku zakładów wzajemnych urządzanych przez sieć Internet - reklamy i promocji prowadzonej na określonej w zezwoleniu stronie internetowej wykorzystywanej do urządzania tych zakładów”. [2]Dalej jako „Gry”. [3]Zgodnie z art. 29 ust. 2 u.g.h. zabrania się informowania o sponsorowaniu przez podmiot prowadzący działalność w zakresie Gier, przy czym w myśl dalszego ust. 3 „dopuszcza się informowanie o sponsorowaniu przez podmiot prowadzący działalność wyłącznie w zakresie przyjmowania zakładów wzajemnych albo tę działalność łącznie z inną działalnością niepodlegającą ograniczeniom w zakresie reklamy, promocji lub informowania o sponsorowaniu - wyłącznie przez prezentowanie informacji zawierającej nazwę lub innego oznaczenia indywidualizującego sponsora”. [4]Dz.U. Nr 83, poz. 930. Dalej jako „k.k.s.”. [5]G. Łabuda [w:] P. Kardas, G. Łabuda, T. Razowski, Kodeks karny skarbowy. Komentarz., Warszawa 2012, s. 885. Zob. także M. Błaszczyk, Zakazana reklama hazardu (art. 110a § 1 KKS), MP, nr 11/2013, s. 578, gdzie autorka mówi w tym kontekście o zdrowiu psychicznym obywateli. Odmiennie A. Piaseczny [w:] A. Piaseczny, A. Wielgolewska, Kodeks karny skarbowy. Komentarz., Warszawa 2012, s. 377, który jako główny przedmiot ochrony wskazuje jednak interes Skarbu Państwa, a zdrowie publiczne – jako przedmiot uboczny. [...]