W poprzedniej części rozpoczęto omawianie tzw. procedur zawieszających i gospodarczych procedur celnych. Do najbardziej popularnych należą niewątpliwie uszlachetnianie czynne i uszlachetnianie bierne. Ze względu na warunki ekonomiczne wiele krajów jest miejscem, gdzie dokonuje się obróbki powierzonego materiału należącego do podmiotu zagranicznego, a wytworzony produkt finalny trafia z powrotem za granicę, do zleceniodawcy. Najczęściej przytaczanym przykładem są wyroby tekstylne np. podmiot mający siedzibę za granicą zleca firmie uszycie garniturów. Dostarcza materiały, nici, guziki itp. i po wykonaniu usługi odbiera gotowe ubrania i wywozi je za granicę. Przywóz surowców, jako towaru, normalnie wiązałby się z koniecznością wniesienia należności celnych i podatkowych. Wywóz gotowych garniturów, potraktowany jako eksport, wymagałby z kolei zastosowania procedury wywozu, a następnie wystąpienia o zwrot zapłaconych uprzednio (przy przywozie surowca) ceł i podatków. Nie jest to proste i właśnie dlatego w krajach Unii Europejskiej obowiązuje dla takich przypadków szczególna tzw. gospodarcza procedura celna jaką jest uszlachetnianie czynne, które powoduje zawieszenie (lub zwrot) należności. W Kodeksie Celnym Wspólnot Europejskich poświęcono jej artykuły 114 do 129.
[...]