Hipotezą art. 58 § 2 Kodeksu celnego mogą być objęte tylko takie sytuacje, gdy decyzja o przepadku towaru pozostająca w koniecznym związku jako przesłanka podjęcia działań na rzecz likwidacji przedmiotu przepadku była ważna. Art. 29 ustawy o NSA zezwala Sądowi na wyjście poza granice skargi i zajęcie się wszystkimi postępowaniami prowadzonymi w granicach danej sprawy. Stan faktyczny przedstawiał się następująco: wobec skarżącego, jako osoby „... w której posiadaniu towar się znajduje” (art. 58 Kodeksu celnego), decyzją Dyrektora Urzędu Celnego w W. z dnia 15 października 1999 r orzeczono przepadek samochodu sprowadzonego na polski obszar celny bez uiszczenia należnego cła. Rok produkcji pojazdu ustalono na 1981. Nikt nie przypisał skarżącemu odpowiedzialności za powyższe zdarzenie, a decyzja uprawomocniła się gdyż skarżący wówczas jej nie kwestionował. W swoich wyjaśnieniach podawał - „ przekonano mnie , że nie mam szans na pozytywną dla siebie decyzję ... [...]