Cechy wspólne cła i podatków jako danin publicznych

W nauce prawa celnego przyjmuje się powszechnie, że cło jest daniną publiczną, której obowiązek ponoszenia wynika z aktu prawnego władzy państwowej lub organu międzynarodowej organizacji gospodarczej (unia celna). Pobierane na podstawie Wspólnej Taryfy Celnej cło, stanowi obciążenie dla podmiotów dokonujących obrotu towarowego z zagranicą[1]. Obok tych cech występują także inne, „uznawane” za podstawowe. Należą do nich między innymi podmiot, przedmiot oraz wartość celna. Problematyka elementów konstrukcyjnych cła, jakimi są podmiot, przedmiot, wartość celna ma duże znaczenie dla tworzenia i stosowania prawa celnego. Ma ona także dużą wagę z punktu widzenia teorii prawa celnego. [1] K. Sawicka, Cło w systemie danin publicznych, (w:) Księga pamiątkowa ku czci Profesora Eugeniusza Teglera, Poznań 1997, s. 131; A. Drwiłło, Cła i należności celne, (w:) L. Etel (red.), System prawa finansowego, t. III, Prawo daniowe, Warszawa 2010; A. Drozdek, Definicja cła - postulat nowelizacji przepisów prawa celnego, MPCiP 2015, nr 11 (244), s. 390-395. [...]