Art. 78 WKC nie stanowi podstawy prawnej do dokonywania zmian w zgłoszeniu celnym po zwolnieniu towarów

Wynikający z postanowień art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne[1] obowiązek zgłaszającego „obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty należności przywozowych”, nie zamyka organom celnym drogi do określenia „prawidłowej” kwoty wynikającej z długu celnego. Przed zwolnieniem towaru umożliwia to przepis art. 23 ust. 3 Prawa celnego[2], natomiast po zwolnieniu towaru „retrospektywne zaksięgowanie” kwoty niższej od prawnie należnej umożliwia przepis art. 220 ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego[3]. Problemy pojawiają się natomiast w tych przypadkach, kiedy błędy w zgłoszeniu celnym ujawnione po zwolnieniu nie przekładają się na zmianę kwoty długu celnego, są jednak błędami istotnymi, mającymi wpływ na wysokość zobowiązania podatkowego lub na osobę dłużnika celnego i nie są błędami danych statystycznych. Jeden z takich przypadków stał się przedmiotem oceny przez Naczelny Sąd Administracyjny w omawianym wyroku. [1]Tekst jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 858, dalej jako Prawo celne. [2]Jeżeli przed zwolnieniem towaru organ celny stwierdzi, że zgłaszający w zgłoszeniu celnym podał nieprawidłowe dane, mające lub mogące mieć wpływ na wysokość kwoty wynikającej z długu celnego, wydaje decyzję, w której określa kwotę wynikającą z długu celnego. [3]Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U.UE.L.1992.302.1, Dz.U.UE-sp.02-6-3  z późn. zm.), dalej jako WKC.[...]