Przed II wojną światową dyskusje i rozprawy o teoretycznych problemach unii celnej wiązały się ściśle z problematyką wolnego handlu. Wychodząc z założenia, że głównie wolny handel może zapewnić osiągnięcie maksimum dobrobytu światowego, uważano, iż unia celna poprzez znoszenie wewnętrznych barier celnych i ograniczeń ilościowych - prowadzi do zwiększenia obszaru wolnego handlu i przyczynia się tym samym do wzrostu dobrobytu światowego.4 W latach czterdziestych bieżącego stulecia zaczęły pojawiać się publikacje traktujące o pewnych aspektach unii celnej, jednakże prace te nie miały charakteru kompleksowej i wyczerpującej analizy problematyki ekonomicznych efektów takiej unii.5 Zainteresowanie problematyką unii celnej w okresie międzywojennym5 nie miało wyłącznie charakteru doktrynalnego i nie ograniczało się ono do rozważań czysto teoretycznych. Wieloletnie dyskusje na temat unii celnej w Europie prowadzone na forum Ligi Narodów były wyrazem poszukiwań nowych form współpracy międzynarodowej jako źródła ułatwiającego rozwiązanie wewnętrznych i zewnętrznych problemów krajów kapitalistycznych w tym okresie. Powrót do polityki wolnego handlu sprzed roku 1914 okazał się niemożliwy ze względu na zmiany w strukturze i kierunkach rozwoju gospodarczego oraz wzrost stopnia monopolizacji produkcji w większości krajów Europy Zachodniej. Procesowi temu towarzyszyło zwiększenie roli państwa w oddziaływaniu na tempo i kierunki rozwoju gospodarczego. 3 strony - 9437 znaków[...]